Ritme van de regen

Zachtjes tikt de regen tegen 't vensterraam, 't ritme van de nattigheid....

Gisteren was ik nog overenthousiast over de zomer die nu wel echt begonnen leek. Maar wat zien we dan deze morgen? Nat, natter, natst.

Zoals gewoonlijk ging deze morgen de wekker af om 6 uur, maar ik hoorde het al voor ik zelfs maar uit bed stapte: regen.  Ik heb dan nog even gewacht maar vermits het er niet naar uit zag dat de regen snel zou stoppen besloot ik maar WEER met de wagen te gaan. Wanneer mijn woon-werkfiets nu niet in de touwen had gelegen, dan had ik het misschien nog wel geriskeerd om met de fiets te gaan.   Maar nu had ik weinig zin om met mijn weekendfiets door dit hondenweer te rijden. Vooral omdat het grootste deel van mijn parcours langs veldwegen gaat, bij dit weer herschapen in modderwegen.

Het weer heeft mij deze maand al parten gespeeld. Wanneer ik vandaag een voorlopige tussenstand maak van de maand juli dan zie ik dat ik nog maar 7 dagen met de fiets ben geweest. Vermits er al 14 weekdagen zijn gepasseerd betekent dit een mager resultaat van 50% fietsactiviteit.   Nu kan ik ook wel verzachtende omstandigheden pleiten. Een verlofdag, een dienstreis naar Brussel en eentje naar Antwerpen. Dat zijn dagen dat ik gewoonweg niet met de fiets kan gaan.  Komt daar nog bij dat ik sowieso minstens één keer per week met de wagen ga om van kleding te wisselen. 
 
Wanneer we deze dagen buiten beschouwing laten, dan komen we aan drie extra autodagen. Drie keer dat de regen mij in de auto heeft gedwongen. Dat valt al bij al nog mee, maar het zijn wel drie dagen te veel.  Zeker voor een zomermaand als juli.