donderdag, september 30, 2004

Een tijdje geleden

Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier nog iets gepost heb. Reden? Een writersblock, zéér druk op het werk en weinig spannende gebeurtenissen onderweg.

Ondertussen zijn we ook al weer aan het einde van de maand september. Heb zojuist mijn fietsstaat opgemaakt: 11 keer met de fiets naar het werk, in totaal 748 kilometer gereden. Een beetje minder dan ik had verwacht, maar veel en laat vergaderen hebben ervoor gezorgd dat ik iets vaker mijn wagen van stal heb moeten halen. Nog één maand en dan hang ik mijn fiets 4 maanden aan de haak en ga ik gewoon met het openbaar vervoer naar het werk.

Vandaag ook met de fiets naar het werk, maar het liep niet zo vlot. Ik lig namelijk in zwaar conflict met wegenwerken op mijn parcours. Sinds een maand moet ik omrijden omdat ze op mijn dagelijks parcours nieuwe riolering aan het leggen zijn. Vandaag stond ik dan voor de leuke verrassing dat ze nu ook mijn alternatieve route hebben opengegooid. Uiteindelijk moet ik al meer dan 5 kilometer omrijden. Die extra kilometers zijn niet zo het probleem, wel het tijdverlies dat daar aan vast hangt. Om niet in de pikkedonker te rijden vertrek ik de laatste tijd ook al wat later, de luxe van glijdende werkuren heet dat geloof ik. Natuurlijk zijn die niet eindeloos rekbaar zodat ik vandaag maar nipt op tijd was. Tijd voor een degelijke verlichting op mijn fiets

maandag, september 13, 2004

Maandag de 13de

Vandaag was het dan wel geen vrijdag de 13de, het was in elk geval een pechdag. Wat er al een tijdje zat aan te komen is vandaag dan ook gebeurd. het oortje van de koptelefoon van mijn draagbare radio is tussen mijn voorwiel terecht gekomen.

Het was eigenlijk geen kwestie van of het er ooit tussen zou raken, eerder: "wanneer zal het er tussen raken?" Op de terugweg naar huis ook nog eens serieus natgeregend. Hopelijk raakt alles droog vóór morgenvroeg want de wagen is even geen alternatief. Daar heb ik namelijk een lekke band mee gehad. Ik heb dan wel de reserveband opgelegd, maar die betrouw ik voor geen haar. Morgen in elk geval toch eens proberen om langs de garage te passeren.

donderdag, september 09, 2004

Het is weer voorbij die mooie zomer…

Ondertussen zijn we al weer bijna een week aan het werk. Voor wie geïnteresseerd is in hoe de reis naar Frankrijk is verlopen: gewoonweg schitterend. Zo goed zelfs dat de zomerreis van volgend jaar al geboekt is, en weer naar Zuid-Frankrijk.

Na drie weken vakantie zou je wel bijna vergeten hoe het is om terug gaan te werken. Gelukkig verzacht de prachtige nazomer de overgang van luiwammes naar de harde realiteit van de werkvloer. Al is het 's morgensvroeg toch frisjes.

Alles valt weer in de oude plooi, naar het werk pendelen zit ook al weer lekker in de benen. Deze week al drie keer naar het werk gefietst. Vanmorgen wel een bijna-ongeluk gehad. Op een recht stuk wil een voetganger opeens zonder aanleiding (en zonder kijken) op de weg lopen. Resultaat: een schampaanrijding, gelukkig kon ik mij nog net recht houden.

Deze week ook al elke dag mijn radiootje gebruikt. En ik moet eerlijk toegeven, dat werkt beter dan verwacht. Amper storing en zuiver geluid. Daar ga ik nog veel plezier aan beleven.