Flanellen benen

Vandaag weer met de fiets naar het werk. Dat was al van vorige week woensdag geleden en normaal betekent zo een lange(re) rustperiode: frisse benen en een snelle tijd. Deze morgen dus duidelijk niet. Het liep voor geen meter, ik had bijna van in het begin pap in de benen.

Misschien had dat wel iets te maken met mijn ontbijt. Normaal eet ik altijd een grote kom Smacks. De populaire ontbijgranen zoals Smacks, maar ook Choco Pops of Frosties, zijn vergeven van de suiker (tussen 35 en 48% van het product bestaat uit suiker). (Geen wonder dat dieetgoeroe Montignac zich zo tegen deze ontbijtgranen verzet.)

Ontbijtgranen leveren snelle suikers die onmiddellijk worden opgenomen door het lichaam, snelle energie. Maar deze morgen heb ik dus geen Smacks gegeten, maar een pistoletje met philadelphia kaas. Daarbij heb ik dan ook nog eens een kop koffie gedronken. Ik drink normaal nooit koffie voor ik op de fiets moet. Koffie bevat natuurlijk wel cafeïne, een stimulerend middel, maar daarnaast is koffie ook dehydraterend en onttrekt het vocht aan het lichaam. Het "gezouten" ontbijt, samen met de koffie verklaren waarschijnlijk ook waarom ik na zo'n een twintig kilometer dorst kreeg. Normaal drink ik nooit tijdens mijn ochtendrit (vandaar: geen drank bij).

Er zijn natuurlijk 1001 verklaringen voor een mindere prestatie: vermoeid, te koud, stress,.... Enfin deze morgen was niet mijn favoriete rit, gelukkig liep de terugweg deze avond al heel wat beter.