De geest is wel gewillig...

... maar het vlees is toch zo zwak!

Vandaag is er een einde gekomen aan de reeks van 880 ononderbroken fietskilometers (wisseldagen niet meegerekend). Ik ben met de auto naar het werk gegaan, terwijl er eigenlijk een fietsrit op de planning stond. Maar natuurlijk heb ik een passend excuus. Deze keer lag het niet aan de regen, daar laat ik mij immers niet meer door afschrikken. De reden is dat het optreden van Buscemi wat langer is uitgelopen dan ik had verwacht, en daarom lag ik pas tegen half twee in mijn bed. Om er dan om zes uur terug uit te moeten: pijnlijk!

De wekker stond nochtans op het gebruikelijke uur. Maar het plan werd ’s morgens snel aangepast zodat ik nog anderhalf uur langer kon slapen. Maar zoals Johan Cruijff zegt: elk nadeel heeft zijn voordeel. Nu kan ik op weg naar huis mijn draagbaar radiootje gaan ophalen, heb gisteren een seintje gekregen dat de bestelling geleverd is.