Om het met de woorden van de Planckaerts te zeggen: "Ik ben goe bezig".
Of in elke geval veel beter bezig dan de voorbije weken.
Om te fietsen heb je (naast materiaal) namelijk twee dingen nodig:
- zin (goesting)
- tijd
De zin om op de fiets te kruipen is nooit echt verdwenen, de tijd daarentegen. Maar die zure appel (de verhuisperikelen) is ondertussen ook al verorberd.
De fietshonger is zelfs zo groot dat ik vorige donderdag gewoon 's avonds een toertje ben gaan maken. Snel mijn fietsverlichting op de MTB gemonteerd en langs veldwegen een dikke 45 kilometer gereden.
Zaterdagvoormiddag dan weer op weg met de MTB, ijzige wind, hagel, smeltende sneeuw: kortom niet echt fietsweer. In Tienen aangekomen, na 23 kilometer fietsen, opeens lekke band. Gelukkig heb ik altijd reservemateriaal mee, en de band was snel vervangen. Maar,... wat ik niet gemerkt had was dat mijn achterband ook plat stond. Ik vermoed in prikkeldraad gereden, met als gevolg een dubbele bandbreuk (en maar één reserve). Vlug taxi gebeld en toen ik bijna in Orsmaal was gewandeld kon ik in de auto kruipen.
(voor de kenners: ondertussen was ik van aan de Citrique in Tienen al te voet aan het gaan= fikse wandeling)
Zondagvoormiddag dan maar de racefiets van stal gehaald. Via Landen, Halle Boeienhoven, Duras richting Herk-de-Stad en dan via Donk, Halen, Geetbets terug richting Landen. Een mooi tochtje van 55 kilometer.
Voor de tijd van het jaar dus een vruchtbaar weekend. Eerlijksheidshalve moet ik er ook wel bij vermelden dat ik vandaag serieus stijf in de bovenbenen ben. Dat hoort erbij zeker?
Straks nog een half uurtje losrijden op de hometrainer. Actief herstel!
Remember?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten