Wat een pechdag!

Gisteren was het een echte kl*tedag (excusez-moi le mot). 'S morgens nog niet goed de deur uit of het begint al te stortregenen. Voor ik goed en wel besef dat het regent, en dat ik beter mijn overschoentjes en regenjas aantrek, is het alweer voorbij. Ik blijf verweesd en doorweekt achter. Dat doorweekt maakt al snel plaats voor verkleumd. Het is al niet warm, als je dan nog nat wordt is het helemaal om zeep.

Maar mijn ongeluk was nog niet op! Bijna op het werk, in de laatste bocht, blokkeert opeens mijn ketting. Bij nadere inspectie blijk ik een derailleurwietje (pulley) te hebben verloren. Zou het kunnen dat ik dit zaterdag bij de fietskuis niet vast genoeg heb gedraaid. In elk geval, ik stond aan de grond maar moest gelukkig amper een hondertal meter meer afleggen. Fiets in de lappenmand, dat betekent dus met de bus en de trein naar huis. Toeval wil dat Hasselt gisteren de ENECO-tour ontving en dat een groot deel van de stad afgesloten was, met de nodige verkeersopstoppingen als resultaat. Dan maar iets vroeger vertrekken op het werk, maar het liep al bij al nog vlot om het station te bereiken.

Vandaag dat weer met de auto, en het fietsenrek, om straks mijn fiets weer binnen te brengen. Ik hoop alleen niet dat ik een volledig nieuwe derailleur nodig heb want het ziet er allemaal toch een beetje verwrongen uit. En dan durven mensen zich nog afvragen waar ik mijn fietsvergoeding voor gebruik.