Goed begonnen is altijd gewonnen.

De eerste echte fietsweek zit er op. Wie mijn trainingsschema in het oog heeft gehouden heeft al gezien dat het een productief weekje is geworden.

Zoals gepland ben ik twee dagen met de fiets naar het werk gereden. Omdat de wegen er nog modderig bij liggen heb ik de mountainbike maar genomen. Ik heb eindelijk echte slicks op mijn wielen gelegd: Geax Streetrunners 1.25. Ze lopen in elk geval lekker, over de slijtvastheid kan ik voorlopig niets zeggen. Vorig jaar begon het woon-werkseizoen dramatisch met om de haverklap een lekke band. Dit jaar ben ik nog nog niet lekgereden en buiten mijn achterlicht dat ik ergens onderweg ben kwijtgeraakt (gelukkig had ik mijn Frog from Knog nog als noodverlichting) is me nog niets overkomen.

Ook het wielertoeristenseizoen is goed op gang geschoten. Zaterdag een rit ten voordele van mucoviscidose gaan rijden in Donk. Met de fiets vanuit Landen vertrokken en door weer en wind toch 94 km op de teller gekregen. Regen en smeltende sneeuw, een ideaal excuus om mijn nieuwe aanwinst eens uit te testen. Mijn regenjas van Gore Bike, de Oxygen II, is meer dan goedgekeurd en zijn 160 euro meer dan waard.

Zondag (gisteren) was dan de eerste rit met de wielertoeristenclub waar ik zopas lid ben van geworden. Het was een rustig ritje in en om Landen, ideaal als herstelrit voor onze rit van de dag voordien. Uiteindelijk toch weer 51 kilometer kunnen toevoegen aan onze kilometerstand, en dat brengt ons voorlopig totaal op 301 km voor deze maand.

Deze week weer veel vergaderingen in Brussel dus kunnen we weer maar twee keer met de fiets naar het werk komen. Langs de andere kant, door deze rustige opbouw is de kans weeral kleiner dat ik een dipje in mijn gezondheid krijg, zoals vorig jaar wel het geval was.

A lazy Sunday afternoon?

Volgende week loopt mijn treinabonnement ten einde. Vanaf dan zal ik terug met de fiets naar het werk peddelen (weer of geen weer!). Om ervoor te zorgen dat ik toch een beetje in vorm ben heb ik de laatste week mijn trainingsvolume een beetje opgedreven.

Zondagnamiddag heb ik mijn langste rit van het nog prille seizoen gemaakt. Mijn hartslagmeter stond ingesteld op een extensieve duurtraining (135-145 hs/min) en omdat de wegen er toch nog vettig bij liggen ging ik nog eens met de MTB op pad. Nu heb ik al een heel tijdje geleden speciaal extra wielen gekocht voor de wegtrainingen met de mountainbike, maar omdat ik geen tijd en zin had om van ketting te wisselen ben ik toch maar met mijn Ritchey Excavaders vertrokken. Die zorgden dan ook voor wat extra weerstand. Na 68 km een kleine drie uur fietsen was ik weer thuis. Alleen mijn gemiddelde hartslag van 145 was wat aan de hoge kant, maar dat is grotendeels te verklaren door de strakke tegenwind.

Met het fietsgevoel zit het in elk geval goed. De conditie is in elk geval veel beter dan vorig jaar rond deze tijd. Ook mijn gewicht (72 kg voor 1m79) is al in dalende lijn. De bedoeling is om daar nog eens 4 kg af te doen voor ik aan het grote werk begin. Dat grote werk ziet er wel iets anders uit dan ik mij begin dit jaar had voorgenomen. Zo valt de Shimano Fietschallenge dit jaar gewoon weg. Ik had deze SFC gepland als generale repetitie voor de Gran Fondo Eddy Merckx, om eens testen waar ik sta. Dat valt nu dus weg. Ik ben wel nog aan het twijfelen of ik de GP Ville de Namur niet zou rijden. Deze cyclo wordt wel pas op donderdag 25 mei gereden en ik rij twee dagen later, op zaterdag 27 mei, al de 210 km van Landen-Trois Pont-Landen. Het zal nog afwachten worden hoe de benen rond die tijd zullen zijn. In elk geval is de grootste ontgoocheling van het prille jaar dat ik de Vélomediane niet kan rijden. Mijn grootste afspraak van het jaar zal ik moeten missen wegens een trouwpartij van een goede vriend. De Vélomediane wordt elk jaar gereden en hij trouwt maar één keer (dat hoop ik voor hem natuurlijk), dus heb ik snel gekozen.

Enfin, we zullen wel zien hoe het de volgende maanden loopt met de planning, waar ik wel 100% zeker van ben is dat nu maandag de woon-werkritten weer starten en dat het berekoud en ontiegelijk vroeg opstaan zal zijn.