Drie maal pech is brute pech!

Gisterenmorgen, ondanks de regen, vol goede moed vertrokken naar Riemst voor de Omloop van de Voerstreek. De benen voelden wel niet echt fris aan omdat ik dinsdag op weg naar huis nogal fors had doorgereden.

Pech #1: Op weg van de auto naar de inschrijving meldde een fietsmaat dat zijn fiets niet echt goed schakelde. Het probleem werd snel gelokaliseerd: een cassette die los stond. Met de hulp van iemand van de organisatie was het al bij al nog snel opgelost. Gelukkig, want een tool om een Campagnolo cassette af te nemen heeft niet iedereen standaard in huis. Met wat vertraging dan toch op weg voor de 130 kilometer.

Pech #2: Nog geen 5 kilometer verder het gekende geluid van een aflopende band. Geen probleem, band vervangen en terug op weg.

Pech #3: Weer 5 kilometer verder, dezelde band weer lek. Dit kon geen toeval zijn. Wat bleek: scheur in de buitenband dus verder rijden was geen optie.

De pechvogel is dan terug richting start gereden, en wij, met twee, hebben dan voor de 70 kilometer gekozen zodat onze fietsmakker niet te lang op ons moest wachten. Het geluk bij al het ongeluk is nu wel dat de benen wat frisser zullen zijn voor Landen-Trois Pont-Landen.