Landen-Rotheux-Landen

Met een paar fietsmakkers dit weekend Landen-Rotheux-Landen gereden. De wegmarkeringen waren nog zéér duidelijk zodat we uiteindelijk nergens verkeerd reden. Nadeel van zo een georganiseerde rit achteraf eens opnieuw te rijden is natuurlijk dat er onderweg geen bevoorradingen zijn, met een temperatuur van boven de 30°C was dat nochtans welkom geweest.

Het parcours was ons natuurlijk bekend, en de drie klimmen hadden we tijdens Landen-Hamoir-Landen al eens gereden. De Côte de Yernée vond ik deze keer lastiger, de Côte de Rotheux blijft een zalig klimmetje en wat de Côte Les Cahottes betreft, ik vind er eigenlijk niet zo veel aan. Daar kan je gewoon rustig op tempo naar boven rijden. Deze keer heb ik bij wijze van experiment, en om de anderen af te schudden, zelfs uitsluitend de binnenbochten gepakt.

In tegenstelling tot onze Hamoir-rit viel het nu na de beklimmingen niet meer stil, integendeel zelfs. In een sneltreinvaart van rond de 35 km/h ging het richting Landen.

Het woon-werkverkeer wil de laatste tijd wel niet meer zo vlotten. Van de geplande "4 ritten-week" komt er nooit iets in huis. Meestal kom ik maximaal 3 maal per week met de fiets naar het werk. Ik verwacht wel dat het vanaf juli wat rustiger wordt zodat ik dan toch iets aan mijn kilometerstand kan doen.

De landing in Normandië

Zo stil het hier de laatste tijd is geweest, zo boeiend, en soms hectisch, was het IRL (in real life). Sinds vorige vrijdag heb ik verlof, maar dat betekende wel dat ik mij de laatste dagen voor dat verlof heb kunnen afjagen om mijn bureau leeg te krijgen, wat mij trouwens niet gelukt is.

Vorige zaterdag dan vertrokken naar Frankrijk voor een verlengd weekendje Normandië, met vriendin en dus zonder fiets. Tja, in het leven moet je soms keuzes maken hé! Alhoewel het daar ook wel serieus op en af kan gaan, iets heel anders dan onze kuststreek. Misschien iets om later eens te proberen: een fietsvakantie in Normandië.

Maar voor we vetrokken heb ik nog snel een ritje meegepikt op vrijdag 3 juni "dwars door Haspengouw", ingericht door de militairen van EMI 22 in Landen. Een tochtje van 100 km richting Namen, al bij al een vrij makkelijk parcours.

Vandaag dan de tocht van de Statietrappers (een rit die we een paar weken geleden hebben gereden) nog eens overgedaan. Iets te overmoedig begonnen waardoor ik op het einde, met een sterke tegenwind, mijn gemiddelde bijna zag zakken tot onder de 29 km/h, voor een afstand van ca. 80 kilometer. De komende dagen zal het op fietsgebied ook weer rustig zijn. Vanaf dinsdag staan we wel weer paraat om met de fiets naar het werk te gaan.