Van het fietsfront geen nieuws

Al twee weken weinig nieuws te melden. Sinds de testrit van de XTR heb ik niet meer op de fiets gezeten. Ook het lopen is voorlopig afgevoerd, al plan ik morgen wel terug een eerste rustig loopje. De pijn aan mijn scheenbenen is wel nog niet volledig weg maar ik ga het er toch op wagen.

Vanaf volgend weekend wil ik de wegritten hervatten. Voorlopig koester ik mijn laatste fietstocht (zie hieronder).

De examenkoorts slaat toe!

Gisteren tijdens de les fietsmecanicien werden we er aan herinnerd dat de eerste maandag van mei ons eindexamen staat gepland. Op die ene dag zal worden bepaald of ik mij de rest van mijn leven "gediplomeerd fietsmecanicien" mag noemen. Niet onbelangrijk dus.

Het examen is eigenlijk doodeenvoudig: "een kaal frame volledig terug opbouwen", inclusief het spaken van wielen, en dan rijklaar afleveren aan de examinator. Wanneer de examinator heelhuids terugkeert van de testrit mag je je geslaagd noemen. Makkelijker gezegd dan gedaan dus.

Toen ik dit evenement in mijn agenda inschreef kwam ik tot een schrikwekkende vaststelling. Daags voordien is namelijk de Shimano Fiets Challenge.

Een zware fysieke inspanning met onmiddellijk erna mijn eindexamen? Is dat wel een goed idee?

het sojamelk experiment

In mijn zoektocht naar gezonde, maar ook lekkere, voeding heb eens iets nieuws geprobeerd. Als ontbijt heb ik een hele tijd geleden de calorie- en suikerrijke ontbijgranen van Kellogg's afgezworen en ben ik overgeschakeld op muësli. Een mix van haver- en tarwevlokken, aangevuld met rozijnen en hazelnoten. Een muesli-ontbijt benadert de aanbreng van voedingsstoffen zoals in een gezond broodontbijt, maar is vetarmer.

Sinds deze week heb ik het menu wat aangepast en ben ik van gewone halfvolle koemelk overgestapt op sojamelk. Net als gewone melk is sojamelk een uitstekende bron van eiwitten, isoflavonen en B-vitamines, en dus erg voedzaam. Beiden hebben ongeveer ook evenveel vet. Het grote verschil is echter de samenstelling van dit vet. Er zijn heel veel verschillende soorten vet, met de klassieke indeling in verzadigde en onverzadigde vetzuren. Onverzadigde vetten zijn de ?goede? vetten, verzadigde de ?slechte?. Vet uit melk is voor ongeveer 2/3 deel verzadigd en voor 1/3 deel onverzadigd. Bij sojamelk is amper 15% van het vet verzadigd.

We zullen zien wat het wordt met dit experiment. Voor de smaak hoef ik alvast niet meer over te schakelen naar gewone koemelk want ik vind die sojamelk eigenlijk wel lekker.

Duatlon: de opgave!

Met spijt in het hart! Vanmorgen uiteindelijk beslist om niet deel te nemen aan de duatlon van Zonhoven. Eigenlijk was het van vorige week al duidelijk dat er een probleem was. Ik heb namelijk last van 'shin splints', oftewel scheenbeenirritatie. Vorige week kreeg ik er zelfs last van tijdens het fietsen en gisteren (daags na het lopen) zelfs bij het gewoon stappen. Het lijkt mij veiliger om de boel niet te forceren. Een weekje rust en dan terug rustig beginnen lijkt mij de beste oplossing.

De oorzaak is zonder twijfel overbelasting. Doordat ik, als fietser, mij op relatief korte tijd wou klaarstomen voor een duatlon, en dus vooral aandacht heb besteed aan het lopen, heb ik mij waarschijnlijk wat vergallopeerd. Blijkbaar is het zelfs niet verwonderlijk, en eerder een bijna-zekerheid dat ik hier last van zou krijgen. Als wielrenner heb ik namelijk al een goede conditie, met uitstekende hartlongfunctie. Maar wat het lopen betreft ben ik eigenlijk een beginner. Maar dan wel eentje met een degelijk uithoudingsvermogen. Ik kan - conditioneel gezien - zonder probleem een uurtje lopen. Probleem daarbij zijn de volledig ongetrainde hardloopspieren en botten. Komt daarbij dat mijn lichaam niet gewoon is om zware schokken op te vangen, mijn lichaamsgewicht wordt immers gedragen wordt door een fiets.

Verzekerd op de fiets?

Vandaag viel mijn oog op een klein maar interessant item in het magazine (#1/2007) van de Vlaamse Wielrijdersbond, namelijk een verzekering voor schade aan je fiets. Nu hebben de meeste fietsers zowiezo een familiale verzekering. Maar deze dekt enkel de schade die je aan derden veroorzaakt. Daarom is het nuttig ook een bijkomende verzekering voor je eigen lichamelijke schade te nemen. Dit kan door bijvoorbeeld aan te sluiten bij een federatie of overkoepelend organisatie, zoals bijvoorbeeld de Vlaamse Wielrijdersbond (VWB). Je moet voor je 25 euro lidgeld ook geen wonderen verwachten. Deze dekking is eerder beperkt, maar natuurlijk altijd beter dan niets. Wil je echt zorgenloos tegen de grond kwakken, ga je beter langs bij je verzekeraar voor een bijkomende polis. Maar tot nu toe was nergens sprake van schade aan je fiets. Blijkbaar broedt de VWB op het idee om dit voor haar leden aan te bieden. Geweldig nieuws zou je zeggen, maar er zijn wel een aantal valkuilen en kleine lettertjes!

• Deze verzekering geldt enkel als bijkomende dekking wanneer er ook lichamelijke schade is. Dus enkel schade aan je fiets zonder medische kosten is niet gedekt.
  
• Enkel nieuwe fietsen zijn te verzekeren voor een beperkte periode. Voor racefietsen is dat 3 jaar, voor MTB's amper 2 jaar.
• De premie zou voor racefietsen 3,5% en voor MTB's 5,95% van de nieuwwaarde bedragen, jaarlijks te betalen.
• Heb je een schadegeval dan krijg je bij een "total loss" natuurlijk niet de nieuwprijs uitbetaald. De afschrijfregeling is voor racefietsen 0,75% en voor MTB's zelfs 1,25%, vanaf de eerste maand.
• Voorlopig is er geen sprake van een franchise. Het is dus onduidelijk of je tot een bepaald bedrag zelf voor de schade zal opdraaien.

Een voorbeeld:
Concreet zou dit betekenen dat je voor een nieuwe racefiets van 2500 euro per jaar een premie van 87,50 euro zal betalen. Rij je je fiets na 2 jaar volledig in de prak dan heb je zowiezo al 195 euro betaald aan premies. Zonder franchise krijg je dan ongeveer nog 2100 euro terugbetaald.

In bovenstaand voorbeeld verlies je ongeveer 600 euro. Maar zonder verzekering verlies je natuurlijk nog veel meer. Ieder zal voor zichzelf moeten uitmaken wat de beste oplossing is. Niet vallen is natuurlijk altijd het goedkoopst!

UPDATE (20/2):vanaf morgen kan je bij Callant Verzekeringen terecht voor een omnium (zowel diefstal als schade) verzekering van je fiets. Klik hier voor meer informatie. Let ook hier op de kleine letters. Zo betaal je bij diefstal nog altijd 20% uit eigen zak.

Shimano Bikegear 2007

Eind vorige week aangevraagd en deze week al in de bus, de Shimano Bikegear 2007. Een handige boek met het volledige overzicht van alle producten die Shimano Benelux op de markt brengt. Dus niet alleen de Shimano componenten, maar daarnaast ook nog 17 andere merken op fietsgebied. Denk maar aan Parktool, Bell en Giro helmen, Michelin banden,...

Altijd handig om de specificaties van een bepaald product op te zoeken, zeker omdat de adviesprijs er bij vermeld staat. Zo weet je tenminste aan wat je je kan verwachten vóór je naar de lokale fietsenwinkel fietst.

Wil je zelf je exemplaar van Bikegear bestellen? klik dan hier.

Review: Shimano XTR

Zoals gemeld in mijn vorig bericht heb ik dit weekend eens met echt topmateriaal mogen rondrijden. In het kader van de XTR promotour bood Shimano immers de kans om hun vernieuwde "XTR" uit testen. Vermits ik zelf met een mountainbike van Thompson rij koos ik nu ook voor een Thompson, maar dan wel het topframe, de X-Line Carbon. Om mij een voormiddag uit te leven kreeg ik van Shimano dus een fiets in mijn handen geduwd van om en bij de 4.000 euro. Nice!

Met mijn Thompson Mach 5 als referentiemateriaal is de X-line echt wel een paar klassen hoger (dat geldt trouwens ook voor de prijsklasse). Dat voel je in de eerste plaats aan het gewicht, zeker in een beklimming wanneer de zwaartekracht begint mee te spelen. Naast het gewicht heb je door de hogere stijfheid van het frame ook een beter gevoel op je fiets, meer controle, en dat voel je bijvoorbeeld goed in de afdalingen of bij snelle passage van een singletrack. Wat de dempende eigenschap van carbon betreft heb ik hier altijd al mijn twijfels gehad, en ik ben nog steeds niet overtuigd. Een gevoel van verhoogd comfort heb ik in elk geval niet kunnen waarnemen.

Over de XTR-groep dan....

Mijn fiets was uitgerust met de RapidFirePlus schakelgrepen. Die kan je trouwens ook terugvinden bij de XT en LX-groep voor 2007. het verschil, de "plus", met de normale, vroegere Rapid Fires is dat je nu aan beide hendels zowel kan trekken als duwen. Dit wordt Two way Release genoemd. Vroeger was de kleine hendel enkel met de wijsvinger te bedienen (trekken), maar nu dus ook met de duim (duwen). Shimano claimt dat je snel die wijsvinger zal weglaten en de bediening aan je duim zal overlaten. Daar heb ik tijdens de rit eigenlijk weinig van gemerkt. Ik heb het wel een aantal keer geprobeerd, maar toch herviel ik telkens in mijn oude gewoonte om de grote hendel met de duim en de kleine hendel met de wijsvinger te manipuleren. Blijkbaar macht der gewoonte die er in één rit niet uit te krijgen is. Misschien dat dit na verloop van tijd wel lukt?

Wat wel een opmerkelijke verbetering is de zogenaamde "Instant Release", enkel terug te vinden op de XTR trouwens. Dit betekent dat de schakelbeweging wordt gestart vanaf het moment dat je de schakelhendel in beweging brengt. Hierdoor kan je merkelijk sneller schakelen. De Multi Release, waarbij het mogelijk wordt meervoudig te schakelen met één schakelactie kon mij dan weer minder bekoren. Bij een korte beweging schuift de versnelling één tandkrans op, bij een langere beweging twee kransen. In al mijn hevigheid actveerde ik soms de Multi Release terwijl dit eigenlijk niet de bedoeling was. Over de schakelprecisie kunnen we kort zijn: perfect, snel een accuraat. Op ergonomisch vlak liggen de schakelgrepen trouwens goed in de hand, dus ook hier heeft Shimano geen steek laten vallen. Al was dat vroeger vooral een probleem van de Dual Control-grepen.

Op het trapmechanisme was niets aan te merken. De traparmen en trapas zullen wel weer wat lichter en stijver zijn maar het viel niet bijzonder op. De ondergrond was niet extreem modderig dus een waterdichte test op "chainsuck" was het niet echt. Het middenblad uit titanium, met een carbon binnendeel, zou in elk geval merkbaar slijtvaster moeten zijn, zeker in vergelijking de vorige XTR-kettingwielen.

Voor het eerst op stap met schijfremmen. Het gewichtsverschil met mijn V-brakes was, door de lichte fiets en groep, hoegenaamd niet merkbaar. Wel merkbaar was de enorme remkracht, die desondanks goed doseerbaar bleef. Ik ben nooit een fan van schijfremmen geweest, zeker niet op Belgische bodem, maar nu ben ik toch al meer opgeschoven richting schijfremmenkamp.

Save the best for last! De grootste verassing waren voor mij de wielen. Ongelooflijk hoe snel je kan optrekken met die vlieggewichten (1525 gr). Met deze wielen win je na elke bocht enkele meters dan wanneer je met standaardwielen zou rijden.

Tensotte nog een woordje over het design. De "X" staat duidelijk centraal in de vormgeving. Dat zie je mooi aan de achterderailleur. Niet echt functioneel, maar het oog wil ook wat. Zeker voor die prijs.

Alleen maar positieve commentaar? Dat mag ook wel als gewoon bent van met een mountainbike rond te rijden die 4 keer minder kost. Al was er één groot minpunt, en dat waren de banden. Door Shimano waren alle fietsen voorzien van zomerbandjes. Op de veldwegen kon ik er goed mee uit de voeten. Maar in het bos en op de echt modderige stroken was het soms echt een slijkballet om recht te blijven. Twee keer is dat mij niet gelukt, met een gezwollen rechterpols een een gehavende knie als gevolg. Tja... no pain, no gain!


Nuttige Links:
Homepage Shimano XTR
Folder Shimano XTR PDF (NL)

MTB: TT Lovenjoel

Vandaag een toertocht in Lovenjoel gereden. Over de tocht zelf kunnen we kort zijn. Veldwegen tot aan Meerdaelwoud, daar dan wat via de grotere verbindingswegen en delen van de BLOSO-route door het bos baggeren en dan weer via veldwegen naar Lovenjoel-Bierbeek.

Voor mij was het vandaag de generale repetitie voor mijn eerste duatlon van volgende zondag. Snel begonnen en er eens goed de pees op gelegd. Dat ging redelijk vlot. In totaal zo'n 44 kilometer in goed twee uur tijd.

Vooral in de berop voelde ik mij echt goed. Al kon dat natuurlijk ook te maken hebben met de fiets waar ik op reed. In het kader van de XTR-promotour mocht ik vandaag immers met een Thompson X-line rondrijden, volledig gemonteerd met de nieuwe Shimano XTR-groep. Alleen jammer van zomerbandjes, hierdoor ben ik twee maal redelijk zwaar ten val gekomen.

Verslag van de fiets en de XTR-groep vind je hier!

Leuke link: recyclagetips (voor fietsers)

In het fietswereldje heeft recyclage, of beter hergebruik, al eerder geleid tot succes. Wie herinnert zich niet de Flying Scotsman, Graeme Obree, die in 1993 het werelduurrecord brak met een zelfgemaakt fiets bestaande uit onderdelen van een wasmachine (eigenlijk waren enkel de lagers afkomstig uit een wasmachine). Vorig jaar verscheen trouwens een film over het leven van deze excentrieke wielrenner (zie trailer hieronder).

Voor wie nu zelf Graeme Obree in het klein wil spelen heb ik alvast enkele ideeën:

• Afstandsmeter voor voorbijrazend verkeer

• Vliegenscherm, gemonteerd op je helm

• Blotevoetenpedalen (zie foto)

Bijkomende tips of revolutionaire ideeën zijn altijd welkom!

Leuke link: www.cervelo.tv

Via Peter Huisman kwam ik terecht op Cervélo TV. Als trotse bezitter van een Cervélo Soloist Team moet ik dit natuurlijk goed vinden. Je vindt er allerlei filmpjes over de fietsenfabrikant, maar ook over het team (CSC) dat met deze juweeltjes op wielen mag rondrijden.

Nieuw in de Cervélo-reeks voor 2007 is trouwens de Cervélo Soloist Carbon-SL. SL staat ongetwijfeld voor Super Licht want het frame zit zo rond de kilo. Net zoals bij alle Cervélo's is er ook gedacht aan de aerodynamica. Was de gewone Soloist Carbon nog in schreeuwerig rood dan is deze nieuwe versie echt wel prachtig, in sobere zwart/wit uitvoering (alleen jammer van de rode details op de Wolf-voorvork). Ik zou onmiddellijk willen ruilen, alleen het prijskaartje van 4300 euro, enkel voor het frame, is er te veel aan!

PS: klik op de afbeelding voor een detailfoto.